En hij staat weer.
Aan het versieren van de kerstboom zijn veel van die kleine rituelen verbonden waar iedereen zijn eigen rol in heeft genomen. Dit jaar overigens wel met een extra puzzel want door een nieuwe bank kon de boom niet meer op zijn vaste plekje staan. De vraag wat de nieuwe plek van de kerstboom moest worden was daarom al een paar dagen hét gespreksonderwerp bij ons thuis. Nadat de plek was bepaald, konden we op pad om een boom te kopen en daar komt dan mijn rol. Eigenlijk zit er niet zoveel verschil tussen al die bomen, maar toch: te klein, te breed, kale plekken. En gisteren zagen we zelfs een soort barbapapaboom. Met de perfecte boom in de auto en de kinderen bij elkaar en mij op schoot reden we weer terug; het paste precies. Het openen van de doos met kerstversiering is eigenlijk ook een mooi moment. De kinderen lijken ieder jaar weer verrast en vinden alles mooi. Mijn jongste dochter ontfermde zich over de lampjes, want die zitten volgens haar ieder jaar volledig in de knoop en zij kan die zo goed uit elkaar halen. In de knoop? Ja, maar was dat nou voor of na onze expert er mee aan de slag ging? Dan hebben we nog haakjesaangevers, ballenzoekers, balophangers en piekzetters. Het resultaat vind ik weer geweldig. En het ruikt ook weer zo lekker in de kamer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten